رادیو الژی

اکساندر پوستل می‌گفت: «کسی نمی‌پذیرد که زندگی هر فرد شیوه‌ی ویرانی خودش را دارد و به همین دلیل غم فرد را تحمل‌پذیر می‌پندارند.» پس ما رنج‌های بزرگِ تحمل‌ناپذیر را تحمل نمی‌کنیم زیرا «اگر ناامیدی از حدی فراتر برود، جان آدمی در بهت، شوریدگی یا انکار فرو می‌رود.» اما ما ناچاریم که رنج‌های تحمل‌پذیر را تحمل کنیم، ناچاریم برای مواجهه با این رنج‌ها آماده شویم و برای این راهِ نو، این بودنِ تازه، زادِ راه فراهم کنیم. رادیو الژی در پی بازخوانیِ همین احوالات تیره و کدر است؛ لحظاتی که به زعم بودلر: جان‌مان تَرَک برداشته. لحظاتی که نیاز داریم تا بدانیم در این «هوشیاریِ جانکاه»، تنها و بی‌پناه نیستیم، زیرا «انسان هرگز بیش‌ از زمانی که درد مي‌کشد، تنها نیست.»
الژی فرمی از شعر در یونان باستان بود در احترام و سوگواری برای «او» که دیگر نیست. الژی درباره‌ي همین غیابِ کاملا حاضر است...

رادیو الژی حاصل همکاری اشکان شریعت و امید سلطانی (مجله موسیقی پاراساندر) است.