هنرمند اجتماعی، امیر وارسته
من کی هستم و چه فعاليتی می کنم؟
امیر وارسته هستم، مشغله‌ام هنر است، جامعه است و هر آنچه این میان لَه لَه می‌زند برای بیان شدن، برای عیان شدن؛ خودم را در مقامِ توجه دادن قرار می‌دهم، به مفهوم، حساسیت و تمام آن چیزی که برای زیستن، تقدّم دارد؛ برای انسان بودن؛ برای زمین، گیاهان، جانوران و ما خُرده موجودات مهاجم. دغدغه‌ام برابری‌ست، نان است و اینکه خلق را مکانی باشد برای گذرانِ آسوده‌ی شب، برای رقصیدن، تا "فرودست" و "ارباب" از دایره‌ی واژگانِ مکاتب و مذاهب و مراتب زندگی حذف گردند؛ یا به قول الیاس، انگورها برسند؛ جهان مست شود؛ تلوتلو بخورند خیابان‌ها، تفنگ‌ها یادشان برود دریدن را...
امیر وارسته؛ هنرمند اجتماعی، یا کسی که مشغولیتش هنرِ عمومی (Public Art) می‌باشد، آنچنان که خواستگاه اجرا و ارائه‌اش، عمل و کُنشی‌ست در مشارکت با جامعه، مردم و مخاطب ! پرفورمنس، چیدمان یا خلق تصاویری که برچسب هنر تعاملی دارد، آن هم بیرون از گالری‌ها، سقف‌ها و هر جایی که مخاطبش "مردم" نیست !
این صدای فرودستان است، آنها که روزی سایه ی بالای سرمان بودند و اکنون در زیر پاهایمان لگد می شوند،
“گذر نئولیبرالیسم” به کارگردانی “امیر وارسته”
چیدمان تعاملی، ارائه ای در هنر اجتماعی؛ آفرینشی از مردم و حاکمان جهان
https://www.instagram.com/p/B6LpYGMpJDg/?utm_source=ig_web_copy_link
چرا من در حامی باش هستم؟
فعالیت هنری پول می‌خواهد، حالا اگر هدف این هنر، مراقبت از "مردم" باشد؛ از کجا باید منابع آن را تامین کرد!؟
- از آنها که "بالادست" مردم نشسته‌اند؟
- از آنها که با نیاز مردم، به ثروت رسیده‌اند؟
- از نظام سرمایه‌داری که مردم به را مثابه‌ی رعیت خود می‌بیند؟
- از سهم پروژه‌ها در فرایند پول‌شوییِ صاحبان صنایع؟
- از مافیای رسانه‌ها و پروپاگاندای تبلییغات زرد و مصرفی؟
- از ارث پدری که سهم دیگرانی قبل از ما بوده است؟ (و من ندارمش)
- از حقوق کارمندی و کارگری فرهنگی در ادارات که صدقه‌ی نئولیبرالیسم به فرودستان است؟
- یا در بهترین شرایط از کمک‌های محدود به‌ندرت حق‌طلبانه‌ی سرمایه‌دارانی که مایلند مسئولیت اجتماعی خویش را با برندینگ خود تلفیق کنند؟ چه با فرض احساس وظیفه در ادای این حق به اجتماع چه برای استفاده از مزایای جانبی انجام این مسئولیت اجتماعی در گرفتن مجوزها و فرصت‌های رانتی در ادامه‌ی مسیر تسخیر جامعه!
فرض کنیم که قرار است نمایشی اجرا کنیم و به کسی بگوییم ما را نزند، آیا هزیه‌ی لباس و دکور و نور و ... را می‌توان از همان فردی که ما را می‌زند، گرفت؟ یا کسی که درختان را را قطع می‌کند؟ یا شهرها را خیابان کرده است؟ آب را دزدیده است؟ حیوانات را شکار کرده است؟ یا گالری داری که خود عمله‌ی ارباب است!
بله ما از داشتن اتحادیه‌های کارگری و تشکیلات مستقل صنفی، اجتماعی و مدنی محرومیم؛ اما زندگی و زیست شورایی را می‌توان با اتکا به توان "مردم" و حمایت و مشارکت مالی آنها، تجربه و تمرین کرد.
من اینجا هستم. شاید بتوانم با کمک و حمایت شما، کمی مستقل‌تر مطالبه کنم؛ مطالبه کنیم، داوطلب باشیم و زندگی‌مان رنگی‌تر باشد با چاشنی آزادگی؛ شاید!
کمک‌های شما مستقیماً برای پرو‌ژه‌های هنریِ اجتماعی مطرح شده در اینجا هزینه خواهد شد.
*******************************************************************
پرفورمنس اجتماعی "شلغم"
ثروتِ اجتماعیِ یک سلبریتی، "مردم"ند؛ حال اینکه بحران‌های اجتماعی و سیاسی و بدبختی های جامعه در دو دهه ی اخیر، دستاویزِ پُزهای غیر صادقانه ی بسیاری از ایشان، برای کسب محبوبیت های بیشتر شده است...
https://www.instagram.com/p/B8Ym8RrpORZ/?utm_source=ig_web_copy_link
"بازجَوانی" (Rejuvenation) / "ارائه" ای درهنر مفهومی
راه رهایی و حقیقی انسان، از نو ساختنِ خانه است و همزمان، بازجَوانیِ مان در گلخانه ی اِنصاف...
https://www.instagram.com/p/CC_AbbSJqKb/?utm_source=ig_web_copy_link
لندآرت "هستی"
“Existence”
.
The one hectare molecular module of four elements; soil, fire, wind and water in the role of the main subject with the diameter of 11 meters and volume of 17,000 liters. The layout of connecting lines using books, reminds the necessity of mind ascendancy in the cycle of existence. in the pool area, the face of a child flourishes as a green-colored stencil with a diameter of 7 meters
https://www.instagram.com/p/BrzN6CEnXq_/?utm_source=ig_web_copy_link