آناپلو

من کی هستم و چه فعاليتی می کنم؟

من آناهیتا حقیقی هستم از سن خیلی پایین ایرانگردی رو شروع کردم.الان فریلنسرم و تولید محتوای هدفمند برای فضای دیجیتال به صورت متن صوت و تصویر شغل منه.کلا درزمینه رسانه فعالم.درحال حاضر تو اینستاگرام راجع به تجاربم، سفرهام و دیدگاهم به زندگی محتوا تولید میکنم وشمارو تو دانش و حس و دیدگاهی که زندگیم و جاده ها بهم میدن و همچنین اطلاعات مربوط به مکان های دیدنی شریک میکنم.از بچگی به رادیو وگویندگی هم علاقه داشتمومدتیه در کست باکس رادیوآنا رو منتشر میکنم البته قبل از اون هم از 14 سالگی در تلگرام رادیوآنارو منتشر میکردم ولی بعد ی مدت نتونستم دیگه چیزی تولید کنم چون گرداب زندگی منو بدجوری چرخوند.من ارزومه با موتورجهانگردی کنم هرچند خیلیا تا الان بهم گفتن نمیتونی.اما میدونم بالاخره این کارو خواهم کرد.امیدوارم اگر از محتوای من خوشتون میاد من رو حمایت کنید.من همیشه سعی کردم چیزی باشم که خیلیا توزندگیم نخواستنش! یعنی خودم!وبرای خواسته هام و دیدگاهی که فکر میکردم صحیحه جنگیدم.تومحتواهام هم سعی دارم همین باشم البته همراه با شخصیت های طنزو مریضم و ازاینکه بقیرو شاد یا اگاه کنم لذت میبرم.من خیلی هم روشن فکر نیستم وشاید گاهی ادم رکیکی به نظر بیام اما مهم اینه که نیتم خیره به نظرم!من مدت زیادیه کار میکنم تقریبا از وقتی خیلی کوچیک بودم.خیلی سعی کردن هنرمند نشم چون میگفتن هنرخوب نیس!ولی تهش هنرازهمه جام پاچید بیرون و زیرساختای زندگیمم در حد رفتن به دانشگاه نبود براهمین از قبل دیپلم گرفتن رفتم سرکاروبعد دیپلم گرفتن همزمان با کار هنراموعلایقمو دنبال کردم.مستقل شدن در سن پایین در تهران سخته مخصوصا اگر دختر باشی اما من تلاش کردم با همه ی موارد خودمو سرپا نگه دارم تا به هدفم برسم.

پوکاس اسم پیج کاریه منه که باهاش سعی دارم پروژه های کاری بگیرموگذران زندگی میکنم.یکی از اهدافم اینه که وقتی خیلی پولدار شدم پوکاس شرکتی باشه که دخترای بی سرپرست و مستعد رو که میخوان مستقل بشن و ارزوهای بزرگ دارنو زبون درازن وکسی درکشون نمیکنه رو برای تولید محتوای با کیفیت برای رسانه تعلیم بده.البته استخدام شدن در این شرکت یه شرط خواهد داشت! اولین موفقیت من درمسیرشغلیم بعد خرید لبتاب و خرید دوره های اموزشی خرید میزلبتاب بود.قبل اون مدتها با کارتن مقوایی کارمو راه مینداختم و از گردن دردو کمر دردش نگم برات!ولی توشرکت من افراد موظف خواهند بود یکماه بدون میز روی زمین و با کارتن مقوایی کار کنن! وبعد اون به اتاق مخصوص خودشون هدایت بشن.چون من هروقت از کار خسته میشم و یاد اون میزکارتنی میفتم…باخودم میگم میتونم یکسال دیگم مداوم کار کنم و بجنگم!ولی غر نزنمو برای راحتی دستمو جلو کسی دراز نکنم.

چرا من در حامی باش هستم؟

من اینجام چون همیشه سعی دارم خودم باشم.بلد نیستم دختری باشم بلند با لبانی غنچه و لباسی فوق باز و صحبت های وری هات در گوشه گوشه ی فضای مجازی!دنبال اینم محتوای خودمو که به نظرم مفید تره تولید کنم! و از طرفی راستش به عنوان یه دختر تنها از خیلی وقت پیش کارکردن منو فرسوده کرد و افسرده! بعضیا برای تن من بیشتر از استعدادم ارزش قایلن! من خستم از این وضع بعضیا حتی برای استعدادمم ارزشی قایل نیستن! من تصمیم گرفتم هرگز برای کارفرمای پورو و بدرد نخور و هیز و نادان از هنر کار نکنم…دیگه برای جایی که برای حقیقت توش ارزش قایل نیستنو درخواست سانسورشون هرروز میاد کارنکنم.درحال حاضر دارم کار میکنم اما محتوایی که خودم برای دل خودم تولید میکنمو خیلی بیشتر دوسدارم! چون اثری از وجود منه مطلبی از فکر منه دستم ازاده برای حرف زدن واقعی بودن و عشق و علاقه به کارم توش موج میزنه و این چیزیه که به نظرم ارزش داره در ازاش حمایت بشم! من وقتی نیاز مالی دارم نمیتونم کاری که دوسدارم بکنم!محتوایی که واقعی تره و دلم میخواد و دوسش دارم تولید کنم!حتی نمیتونم سریع پیشرفت کنم چون زمانی که برای یادگیری باید بزارم باید بزارم برای کارکردن!تاگذران زندگی کنم.من دوسدارم بتونم نرم افزارای مختلف ادوبی رو یادبگیرم پوکاس رو رشد بدم پروژه های با کیفیت تر بگیرم محتوای دلی تر با کیفیت تر بسازم موتورمو بخرم و باهاش به سراسر دنیا سفر کنم.و در نهایت همونکاری که بهتون راجع به موسسه حمایت از دختران مستعد بی سرپرست گفتم رو انجام بدم.