جوما | JUMA
دربارۀ جوما:
«جوما» راوی ترانه های ناخوانده است.
پروژه‌ای‌ست موسیقایی که بیش از هرچیزی بر مبنای پژوهش پیرامونِ روایتها و رخدادهای تاریخی، اشعار و نغمات و ترانه‌های ناشنیده یا کمترشنیده‌شده‌ی مردمان گیلان، و هم، زیست اجتماعی پدیدآورندگان و راویان‌شان شکل گرفته است.
موسیقی زبان مشترک انسان‌هاست. و ترانه مهمترین و کارآمدترین فراورده‌ی آن. و کوشش جوما بر این است که به واسطۀ ترانه- به زبانِ امروز- راویِ اندوهان، رنج‌ها، بیم‌ها، امیدها، شادکامی‌ها و شوریدگی‌های دیروز و اکنونِ اهالیِ این پهنۀ سحرانگیزِ سبزآبی باشد.
- و بیشتر:
جوما اگر چه به طور رسمی از آبانِ ۱۳۹۹ با انتشار نخستین ترانه‌اش شنیده شد، اما به واقع کنجکاوی و تجربه‌گرایی‌اش در پهنۀ ترانه را از سال‌ها پیشتر (در اواخر دهۀ۸۰) با بازاجرای ترانه‌ی فراموش شدۀ «از موی سیاه تو» در میان مددجویان یکی از مراکز بازپروری گیلان آغاز کرده است.
دیگر؟
«شُوان» -نخستین آلبوم جوما- متشکل از هشت ترانه در اسفند۱۴۰۰ از سوی نشر ساخت ایران منتشر شد. مجموعه‌ای که هر قطعه‌اش مُلهم و متاثر از بریده‌ای از تاریخ پُر فراز نشیب گیلان و با ارجاع به اشعار شاعرانِ شوریدۀ این سامان پدید آمده است. - دومین آلبوم جوما (اوخان) در یاد جهانگیرخان سرتیپ پور و فهینه اکبر (پیشاهنگان ترانۀ جهانی در ایران) در مهرماه 1403 به صورت مستقل به پیشگاه علاقمندان ترانه عرضه گردید. این مجموعه حاوی 9 ترانه از آثار ناخوانده یا کمتر شنیده شدۀ جهانگیر سرتیپ پور و یک ترانه از بانو اکبر است که عموماً بین سالهای 1318 تا 1326 در گیلان سروده شده اند.
«جوما» چرا این‌جاست؟
«جوما» پروژه‌ای خصوصی، مستقل و غیروابسته است. حامیان معنوی این پروژه تا امروز مخاطبینی دغدغه‌مند بوده‌اند که فارغ از زبان و قومیت، با همراهی و مهربانی بی‌حدشان، ترانه‌ها را شنیدند، روایتها را خواندند، و انگیزۀ ادامۀ مسیر شدند.
حالا هم این‌جا (برای جوما) امکانی برای تداوم کیفی‌تر همان مسیر است. گام‌برداشتن در راهی که بدون "حامی" آسان نیست. هم‌قدم و رفیق می‌خواهد...